Diş Röntgeni (X-ray) nedir?
Diş röntgenleri, yani radyografiler, diş hekimlerinin hastaların ağız sağlığını ve durumlarını görmek için kullandıkları görüntülerdir. Ağız ve diş yapısını görmek için uygulanırlar. Diş hekimi, bir diş röntgenine bakarak çürükleri, boşlukları ve 20lik dişlerin pozisyonunu görebilir. Genel olarak diş konusunda, en az diş temizliği kadar önemli bir yer tutmaktadır.
Diş Röntgenleri Neden Uygulanır?
Diş hekimleri, diş röntgenlerini hastalarına genellikle yılda 1 kez uygularlar. Eğer hastanın mevcut bir tedavisi veya diş hekiminin takip etmesi gereken bir durum varsa, birkaç kez röntgen çekilmesi istenebilir.
Hastanın yaşı, güncel ağız sağlığı, çürük veya diş eti problemleri gibi faktörler, röntgen çekilme sıklığını etkileyebilir.
Diş hekimleri, geçmişte hiç röntgeni bulunmayan yeni hastalarından röntgen ister.
Çocukların büyüme süreçlerinde dişlerinin iyi takip edilmesi gereklidir ve bu yüzden yetişkinlere göre daha çok röntgene ihtiyaç duyabilirler. Özellikle süt dişleriyle yetişkin dişlerin üst üste bindiği durumları engellemek için önemlidir.
Diş Röntgenleri Riskli Midir?
Diş röntgeni oldukça düşük seviyede radyasyon içerdiğinden dolayı, çocuklar veya yetişkinler için bir tehlike arz etmemektedir. Röntgen esnasında hastanın göğsü üzerine koruyucu bir önlük de yerleştirilir. Genellikle çocuklar ve hamilelik çağındaki kadınlar bu önlüğü kullanırlar.
Hamile kadınlar için röntgen risk taşımaktadır ve uygulaması yapılmaz. Hamile olma potansiyeli taşıyan kadınlar da durumu hekimlerine mutlaka bildirmelidir.
Diş Röntgeni için Hazırlık Gerekli Midir?
Özel bir hazırlık yapılmasına ihtiyaç yoktur. X-ray randevu öncesinde ağız temizliğinin yapılması, çalışanların yararına olacaktır.
Röntgen, diş hekiminin ofisinde, hasta sandalyeye oturur pozisyondayken ve göğsüne koruyucu önlük konularak çekilir. Cihaz, hastanın kafasının yanına yerleştirilir ve ağız içinin görüntülerini kaydeder. Bazı diş hekimlerinde X-ray için ayrı bir bölüm bulunmaktadır.
Diş Röntgeni Türleri Nelerdir?
En yaygın olanları ağız içi röntgenleri olmakla birlikte, birkaç farklı röntgen türü bulunmaktadır. Ağız içi röntgenleri de kendi arasında türlere ayrılır.
Isırma tekniği: Diş hekiminin, kaplamaların durumunu görebilmesi için hasta bir kağıt parçasını ısırır. Dişler arasındaki boşlukları görmek için tercih edilir.
Oklüzal teknik: Hastanın alt ve üst dişlerinin sıralanışını görmek için yapılır. Çene kapalı durumda olmalıdır. Ağız tabanı ve damak yapısı da bu teknikle değerlendirilebilir.
Panoramik teknik: Makina, hastanın kafasının çevresinde dönerken röntgen çekimi yapılır. Genellikle 20 yaş dişleri ve implantlar kontrol edilir.
Preapikal: 2 dişi bütünüyle görebilmek için kullanılır.
Ayrıca, bazı özel durumlarda Ekstraoral tekniğine de başvurulabilir.
Röntgen çekiminin tüm aşamalarında, alanında yetkin bir kişi hastaya eşlik etmektedir. Yalnızca görüntüler elde edilirken bir süreliğine hastayı yalnız bırakmak gerekmektedir.
Çekim bittikten sonra görüntülerin hazır olması beklenir. Diş hekimi, elindeki görüntüleri inceler. Tedavi edilmesi gereken bir problem bulunursa, hastayla planlaması yapılır.